Güzel bir sürprizle çantamın içinden çıkıverdin dün. Buluşacaktık elbet ama mal varlığımın yetersizliği sebebiyle, bu buluşmayı ileri bir tarihe atmıştım ben =)
Aynı zamanda erken bir buluşma da sayılabilir bu, zira kim görmüş İhsan Oktay’ın bir yıl arayla kitap çıkardığını!
Öyle ya da böyle, şu an yanı başımda o muhteşem kapak renklerinle, pırıl pırıl sayfalarını karıştırmamı bekliyorsun.
İşte, arka kapaktan küçük bir not:
“Onun umurunda olan tek şey, sadece ve sadece kendini algılamak, kendi küçük âlemine sığan kâinatı kabul etmektir. Çünkü bilmektedir ki, gerçek bilgelik de zaten budur. ”
Sayfalar arasında kaybolmayı hevesle beklerken, burada satırlarıma son veriyorum. Bu keyifli yolculuğun bitiminde birkaç satır daha karalayabilmek ümidiyle… =)
Yorum Gönder