Tahtadan Canlar

Ellerim, ayaklarım hareketsiz; başımsa öne düşmüş. Usta bıçak darbelerinden var olmuşum, tahtanın sertliğine kafa tutan elmacık kemiklerim, küt burnum zımparaların eseri. Kelamsız dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme…

Devamını Oku

Bırak Artık, Hayal Bunlar!

Hayal dediğim şey bu mu? Ucundan tutunup gittiğim sen misin? Rüzgarının içinde ayaklarımı yere değdirmeye gerek bile duymadan, gözlerimi kapayıp savrulduğum… Şimdi öyle bir yerdeyiz ki sorulara gerek yok, cevaplarsa beyhude. Şöyle bir göz gezdiriyorum etrafa, biriktirip sırtıma yüklediğin hiçbir şey ortalıkta yok. Bu ne huzur diyorum, şaşılacak şey! Hoyratça yamadığımız bakışlar durgunlaşmış, ayağımızın altında […]

Devamını Oku